De ondergang van een boeddhistisch klooster

De voormalige boeddhistische monnik Dhammawiranatha heeft jarenlang zijn macht misbruikt. Dat zeggen ex-leden van zijn groep. Bovendien had de monnik volgens hen sexuele relaties, terwijl hij zich aan het celibaat te houden had. Daartegenover stonden zijn charisma, kennis en charme. Dhammawiranatha had een klooster in Makkinga en een conferentieoord in Oosterwolde.

Door Saskia Bonger

OP 30 DECEMBER 2001 werd Dhammawiranatha weer Pierre Krul. Op die dag legde hij zijn monnikspij af. Leden en ex-leden van zijn groep hadden hem beschuldigd van machtsmisbruik, financieel- en seksueel misbruik.

Krul bekende de seks met een aantal vrouwen en beloofde geen les meer te geven.
Zijn leven is sindsdien weinig veranderd. Hij heeft nu nog een handjevol volgelingen over, maar hij woont nog steeds in het klooster in Makkinga, meer van de buitenwereld afgesloten dan ooit. Met hem spreken, blijkt onmogelijk.

Een bewoonster komt met drie honden naar buiten om op vriendelijke toon duidelijk te maken dat Krul niet wil reageren op de beschuldigingen.

Krul stichtte in 1978 zijn eerste en nu nog steeds bestaande klooster in Den Haag, nadat hij in 1977 in Indonesië tot monnik was gewijd. In 1991 breidde Krul zijn werkgebied uit naar het Drentse Bronneger, waar hij een klooster stichtte. In 1995 verhuisde dit klooster naar Makkinga. Vier jaar later werd, het conferentieoord in Oosterwolde gekocht.

Dit alles gebeurde met giften van volgelingen, onder wie zich vooral vrouwen bevonden. "Het oord in Oosterwolde zou een plek worden waar oude mensen konden wonen. Voor die oudedagsvoorziening had iedereen geld over", vertelt een
vrouw die jarenlang lid was. Nu het pand in Oosterwolde en het klooster in Makkinga zijn verkocht, hebben zij weinig hoop op teruggave van hun geld.

De monnik bouwde zijn macht zo sluipend op, dat niemand iets in de gaten had. "Hij was degene met de 'kennis van de leer. We kenden alleen zijn uitleg daarvan, we lazen alleen zijn boeken. Contact met andere boeddhistische instellingen was er niet.

Als hij zei dat iets op een bepaalde manier moest gebeuren, geloofden wij dat zonder kritiek."
Volgens haar werd de sfeer binnen de groep almaar grimmger. Er ontstond een strijd om Kruls aandacht. "Hij scheidde ons niet alleen van de buitenwereld, maar ook van elkaar. Er
was veel jaloezie. Daaruit zijn volgens mij ook de seksuele relaties te verklaren.Die vrouwen wilden dichtbij hem zijn en ze geloofden elk voor zich dat ze de enige waren", zegt zij.

De angst voor vernederingen was groot. "Hij kon mensen helemaal uitschelden. Daarna legde hij de anderen uit waarom hij dat deed", vertelt Y. Zeijlmans, die hoofd was van de lekenraad.

De andere vrouw vertelt hoe Krul mensen soms weken of zelfs maanden achtereen iemand kon negeren. "Als hij in de buurt was, zeiden de anderen ook niks tegen je. Er kon geen groet vanaf. Ik heb dat meegemaakt. Ik heb me nooit zo alleen gevoeld."
Ook fysiek was het leven zwaar. : "We stonden om vijf uur 's morgens op en voor twaalf uur 's nachts lagen we meestal niet in bed. In de tussentijd werkten we alleen maar", zegt een ex-lid.

De gebouwen moesten er van Krul op en top bijstaan en er moesten altijd lessen worden voorbereid. In de kloosterdrukkerij werden allerlei boeken en blaadjes, geschreven of vertaald door Krul, gedrukt.

De monnik zelf zat hele dagen achter te computer te schrijven. Dat alles gebeurde op twee maaltijden per dag: ontbijt en lunch. "Mensen zagen er altijd slecht uit. Pauzes bestonden niet. Hij zag zichzelf als een ijzervreter en dat moesten wij ook zijn", vertelt de vrouw.

De ex-leden vinden dat Krul ook veel goeds heeft gedaan. Volgens Anjali Osseman, die acht jaar bij de groep zat, kon hij prachtig vertellen en schrijven over de leer van Boeddha. "Hij was vaak ook heel aardig en voorkomend", zegt zij. Ook. vinden de vrouwen dat Krul niet alle schuld toekomt. "Het was een wisselwerking tussen hem en ons. Hij werd op een voetstuk geplaatst. Hij liet het gebeuren", zegt Zeijlmans.

Bij de politie is melding gemaakt van seksueel misbruik.
Geen van de vrouwen voelde zich sterk genoeg om aangifte te doen. De voormalige volgelingen vrezen nu dat Krul ergens anders een nieuw klooster sticht en daar verder gaat.

OOSTERWOLDE/MAKKINGA -

Het Boeddhayana Centrum Nederland heeft zijn conferentieoord in Oosterwolde en zijn klooster in Makkinga onlangs verkocht.

Westerdijk Makelaardij in Assen bevestigt dat. Voor het klooster wordt 625.000 euro gevraagd. Ook dependances inSantpoort en Utrecht zijn opgeheven. Het klooster in Den Haag blijft open.

Leden van de boeddhistische groep beschuldigden hun leider eind vorig jaar van machtsmisbruik.
De voormalige leden van de zeggen door hoofdmonnik Dhammawiranatha, geboren
als Pierre Krul, vernederd en gemanipuleerd te zijn. Bovendien hebben zij veel geld aan het centrum gegeven, dat ze tot nu toe niet terug hebben gezien. Ook zou de monnik het celibaat met meerdere vrouwen geschonden hebben. Eind december 2001 confronteerden zij hun leermeester in Oosterwolde met zijn gedrag.

Uit een verslag van die bijeenkomst van de Stichting Studie- en Hulpgroep Sekten van Willem Edelbroek blijkt dat Krul seksuele handelingen met vrouwen op dat moment erkende.

Hij legde in het bijzijn van leden en ex-leden van zijn groep zijn monnikspij af. Krul zou ook afstand doen van zijn leraarschap en zijn bestuursfuncties binnen de Nederlandse Buddha-Dhamma Stichting, waarvan het Boeddhayana Centrum onderdeel is. Hij zou vanaf dat ment als leek door het leven gaan.

De beschuldigingen aan het adres van Krul zijn ook bekend bij de politie. Volgens politie woordvoerder Kees Gunnink is de zaak in december 2001 door een echtpaar aanhangig gemaakt. Daarna zijn ook anderen gehoord. Er zijn verschillende meldingen van seksueel misbruik binnengekomen, maar er is geen aangifte gedaan. Volgens een ex-lid is dat voor velen nog te traumatisch en is de uitkomst van een gerechtelijk onderzoek ongewis.

Hoewel Krul geen monnik meer is, woont hij nog met vier of vijf vrouwen in het klooster in Makkinga. Waar zij heengaan wanneer de nieuwe koper het pand overneemt, willen zij niet vertellen. Zij wensen ook geen reactie te geven op de beschuldigingen.

Priesters die gedwongen zijn tot een celibatairleven zoeken in het geniep een uitweg voor hun seksuele behoeften.  Dat zij ook  minderjarigen misbruiken, heeft de rooms-katholieke wereld geschokt. Dit leidt tot de stelling van afgelopen week: Het celibaat voor rk geestelijken moet zo snel mogelijk worden afgeschaft.

M Draaisma-Mulder, Bolsward: "Alle gevallen van seksueel misbruik van kinderen zijn afschuwelijk, maar het heeft niets met het celibaat voor geestelijken te maken. Ik ben het eens met Piet Heemskerk: gesloten opleidingen voor jongepriester studenten zijn funest., Gelukkig dat tegenwoordig het probleem sexueel misbruik openlijk wordt besproken

Hindrik Huitema ,Raard: de RK kerk blijkt momenteel een kerk van uitersten. Nog nooiot werden er zoveel mensen heilig verklaard als onder deze paus. Doch tegelijkertijd werden er nog nooit zoveel geestelijken beschuldigd van onoorbare praktijken. De versoepeling van de leer als een mogelijke oplossing voor het laatste lijkt  echter onmogelijk. Immers, de katholieke leer heeft door de eeuwen heen  een grote starheid in de leer uitgedragen. De ketterse Galilei bijvoorbeeld , die de kerkelijke ‘waarheid’ dat de aarde stilstond, weigerde te onderschrijven,werd pas na  honderden jaren in ere hersteld. Eisen dat er een einde aan het celibaat komt,is derhalve ongeveer hetzelfde als eisen dat het morgen mooi weer is.

M. van Lobberegt, praktiserend boeddhist. Oosterwolde:  "Niet alleen  binnen  de Rooms-Katholieke Kerk is er schending van het celihaat. Onlangs is binnen het Bhoeddhayana Centrum Nederland, een Boeddhistische organisatie. ook duidelijk, geworden dat het celibaat de afgelopen twintig jaar ernstig is geschonden. Ik ben het helemaal eens met M. Spoelman. Een celibatair leven te leiden is vrije keus. Als je monnik of non wil worden in de Boeddhistische Therawada-traditie, dan kies je ook voor het celibaat. Dat hoort nu eenmaal bij een dergelijk contemplatief leven. Dat is een bewuste keuze. Als je dat niet aan kan of aan wil  gaan,  dan kun  je  ook het boeddhisme  als leek op een zeer bevredigende wijze in de praktijk brengen.
Maar ga niet doen alsof je volkomen celibatair leeft en achter de schermen in het geniep aan seks doen. Dat vind ik hypocriet en is een ernstige schending van de Leer van de Boeddha

M.  de Jong.  Surhuisterveen: 'Ofskaffe hoecht net. Der is niks ferkeards oan as ien frijwillich om hokfoar reden ek kiest foar  it selibaat.  Wa’t de  kar  makket priester te wurden en te wezen, wit yn't foar de feststeande konsekwinsjes. Selibaat en alle oare redenen binne noait in ekskus foar smearlapperij."